In het real-life drama "Onderweg naar morgen"

maken alle spelers zich steeds grote zorgen

hoe hun leven verder zal verlopen:

is er misschien toch iets om op te hopen?

Een scriptwriter kunnen ze de schuld niet geven,

ze hebben het verhaal namelijk zelf met elkaar geschreven.

Hebben nieuwe deelnemers in het spel gebracht

en vervolgens daar allerlei onzinnigheden voor bedacht.

Ook hebben ze geen duidelik eind aan het verhaal gebreid,

het gaat als het ware door tot in de eeuwigheid.

Ze kunnen maar niet stoppen met hun spel,

ook al is het een eindeloze hoeveelheid bekommernis en kwel.

Een permanent gejammer,een eindeloze tranenvloed,

maar doorgaan met het spelen?

Ja natuurlijk,wat een vraag,dat moet!!