(Roomse)theologie
Met een ernstig gezicht en een rare muts op het hoofd
zodanig wartaal uit weten te slaan dat het zonder na te denken door de kudde grif wordt geloofd.
Vaak dan ook nog gehuld in een rijkversierd gewaad
teneinde goed duidelijk te maken
"Wij zijn als diepe denkers absoluut niet van de straat".
Ik ben de baas!
Het menselijk lijf is een enorm complex bedrijf met erg veel personeel.
De "Ik" die zich de eigenaar noemt weet van alle werkzaamheden niet zo heel erg veel.
Op zeker moment ontdekt hij erg ontdaan
dat het hele bedrijf in staking wenst te gaan.
Hoe moet het nu met chef "Ik" zijn zo gewilde baan?
Zal ook hij met heel zijn bedrijf voorgoed ten onder gaan?
En op een dag ligt dus het hele zaakje stil
en had hij nauwelijks meer tijd voor het maken van een Laatste Wil.
Baas "Ik" is samen met zijn fabriek verdwenen
maar niet getreurd,er zijn weer vele nieuwe op het toneel verschenen!
In het real-life drama "Onderweg naar morgen"
maken alle spelers zich steeds grote zorgen
hoe hun leven verder zal verlopen:
is er misschien toch iets om op te hopen?
Een scriptwriter kunnen ze de schuld niet geven,
ze hebben het verhaal namelijk zelf met elkaar geschreven.
Hebben nieuwe deelnemers in het spel gebracht
en vervolgens daar allerlei onzinnigheden voor bedacht.
Ook hebben ze geen duidelik eind aan het verhaal gebreid,
het gaat als het ware door tot in de eeuwigheid.
Ze kunnen maar niet stoppen met hun spel,
ook al is het een eindeloze hoeveelheid bekommernis en kwel.
Een permanent gejammer,een eindeloze tranenvloed,
maar doorgaan met het spelen?
Ja natuurlijk,wat een vraag,dat moet!!
We gaan met z'n allen zo gaarne van bil
omdat Moeder Natuur of misschien toch wel God dat zo wil.
Vervolgens wordt een nieuwe lichting tevoorschijn geperst,
het mensdom moet immers steeds worden ververst?
En daar is dus dan weer het nieuwe circus Hieronimus Bosch
en gaat op dit ondermaanse op hun beurt er duchtig op los.
De oudjes zijn inmiddels begraven of in rook opgegaan.
Het zijn de nieuwkomers die er weer voluit voor zullen moeten gaan.
En zo gaat dat maar door en maar door,
en helemaal niemand die weet waarheen en waarvoor.
Onbeantwoorde vragen
"Vader,moeder,waarom ben ik hier?" is van het kroost een heel terechte vraag,
maar het antwoord der verwekkers is wel buitengewoon onduidelijk en vaag.
Gemompel over "lang en gelukkig te gaan leven"
en over "veel om andere mensen geven".
Ze hadden namelijk geen flauw idee toen ze jou tevoorschijn brachten met z'n twee.
"Zoek het allemaal zelf maar uit,Johannes (of Margriet),
we moeten eerlijk zijn wij weten het ook niet.
We gaven jou het leven en tevens ook de dood
omdat de Natuur ons daartoe de mooglijkheden bood.
Van ons mag je in een Opperwezen gaan geloven,
maar "een leven na dit leven"? We kunnen niets beloven!
Het vrouwelijk gevaar loert altijd en overal!
Herman Brusselmans is ook weer zo'n geval!
Op zijn ouwe dag zijn zaad ontfutseld
en daarmee in de gretige vrouwenschoot nieuw leven in elkaar geknutseld.
Zij natuurlijk vol van broeds geluk
maar zijn lezers vragen"What the fuck?"
Op je vijfenzestigste voor het eerst vader worden,
ben je nou helemaal gek geworden?
Wij begrijpen:de liefde die maakt blind,
maar als bejaarde man nu nog een kind?
"Niets" is een concept dat we niet kunnen bevatten,
dus is "Iets" altijd beter dan helemaal niets.
Hoe ellendig dat "iets" ook mogen uitpakken te wezen
blijven we al die "ietsen" eindeloos tevoorschijn kezen.
Zo heeft de Natuur ons immers toegerust
en vormgegeven in seksuele lust.
Prettig?Plezierig?Gewenst?Dat doet allemaal niet ter zake!
Waar het om gaat is nieuwe "ietsen" maken!
En laten we niet vergeten als de tijd voor ons gekomen is om voorgoed te vertrekken
we niet alleen onze excuses zullen aanbieden aan al diegenen die we mogelijk
zouden hebben gekwetst,maar ook niet in de laatste plaats aan onze dierlijke
medeplaneetbewoners die we in zo grote getale met onze tanden aan stukken hebben
gescheurd en vermalen en vervolgens onze darmen hebben ingeperst!
Sorry!
Wij mensen zeggen te houden van dieren,
maar dan wel op zeer diverse manieren.
Een kat of een hond nemen we op schoot en aaien vol liefde over de kop.
Een kip of een varken die maken we dood en eten vervolgens smakelijk op.
Die liefde is dus zeer verschillend van keus,
en zoals al het menselijke moreel dubieus!
Honcden,katten,cavia's,konijnen,
Al die stomme dieren zullen tenslotte in het niet verdwijnen.
Maar voor ons mensen,in het bezit van een onsterfelijke geest
begint na dit aardse leven pas het echte feest!
Die belofte is ons immers door Het Opperwezen zelf gegeven:
"Jullie mogen in een Hemels Paradijs eeuwig doorgaan met te leven".
Zou dat misschien de voornaamste reden wezen
dat wij zo hardnekkig doorgaan met nageslacht tevoorschijn kezen?
Goede tijden,slechte tijden
We zijn gek op drama,we zijn gek op tranen,we zijn gek op pijn.
Maar hoe zou dat moeten als we er niet zouden zijn?
Wie zouden we dan moeten begraven of heel plechtig gaan cremeren,
welke angsten en ander menselijk leed zouden we dan moeten gaan bezweren?
We hebben elkaar nodig om al die lekkere tranen te kunnen plengen
en gaan daarom maar door met elkaar voort te brengen.
Straatinterview met een willekeurig persoon
"Of ik een wereldbeeld heb,een visie van het bestaan?
Nee,dat heb ik niet,ik scharrel maar wat rond,ik rommel maar wat aan.
Ooit heb ik een willekeurig baantje aangenomen
teneinde de huur te kunnen betalen middels een vast inkomen.
Met mijn vrouw ook nog wat kinderen erbij gebracht
want dat is immers toch wat je omgeving van je verwacht.
Of ik in een God geloof,een soort van Hogere Macht?
Daarover heb ik echt nooit heel erg lang nagedacht.
Ik geloof wel dat er Iets is,maar wat dat dan mag zijn geen flauw idee.
Alhoewel,soms vraagt mijn vrouw "Is er iets?" en dan antwoord ik "nee".
Wat verder nog te zeggen?
Al die geleerde filosofen met hun lijntjes naar boven,
al die dominee's en prelaten,ik denk dat ze voornamelijk zichzelf graag horen praten.
Nee,als het straks allemaal voor mij is gestopt
kan ik in alle eerlijkheid zeggen,ik heb niets diepers gedacht en niets opgekropt"
"Ik denk dus ik ben", is wat René Descartes betreft het meest basale wat
er over een mens gezegd kan worden.
Maar is niet minstens zo fundamenteel:"Wij wippen,dus jij bent?"
Samen onze eigen smartlap breien
en vervolgens daar heerlijk om gaan schreien!
De lust en het lekkere van lijden en van leed,
waar we stiekem van genieten in de soapopera die "leven" heet.
Tussen de schaamlippen vandaan wordt men getrokken in het leven.
En daarom zal de schaamte min of meer voorgoed aan ieder onzer blijven kleven.
Dieren poepen,plassen,laten winden
Maar het dier dat zich daarvoor schaamt is niet makkelijk te vinden.
Een "schaamstreek" hebben ze dan ook niet,
bij hen heet het dan ook gewoon het genitaal gebied.
Wat men bij de aanvang meteen al moet geloven:
"Straks wordt het verdwijnen in een kuil of de oven ingeschoven.
En daarvóór moet je maar proberen
alle narigheden zoveel mogelijk te negeren"
En op jouw verbaasde vraag"" Maar waarom mij dit allemaal gegeven?"
komt dan de diepzinnige filosofische reactie:
"Dat is immers toch het leven".
Pasbevallen muizenmoeders hebben hele kleine wensjes:
beschuiten met gestampte mensjes.
Schepsels van het Toeval en va de Willekeur
Word ik een groot violist dan wel een zwijgzaam autist?
Het Blinde Lot beslist.
Word ik als jongetje,als meisje of als nonbinair persoontje opgedist?
Het Blinde Lot beslist.
Word ik een wetenschappelijk genie dan wel iemand die heel erg weinig wist?
Het Blinde Lot is het dat dit allemaal beslist.
Word ik heteroseksueel dan wel een poot of een pot?
Allemaal bepaald door het stekeblinde Lot.
Als mijn geliefde verwekkers elkaar niet die avond hadden ontmoet
dan was ik niet enige tijd later met veel gesteun en gehijg uitgebroed.
Dan had ik hier niet rond hoeven lopen,
Dan had niemand aan mij "God" of "De zin van het leven" hoeven verkopen.
