Klein vee en aanverwante onderwerpen

Poepen,neuken,overlijden

zijn zaken die we in een gesprek angstvallig weten te vermijden.

Toch zijn het in de menselijke levensgang 

zaken van volkomen cruciaal belang.

Ook over onze kijk op het bestaan 

en hoe we in het leven staan

willen we ons verbaal liever niet laten gaan.

Dus kabbelt een gesprek maar voort

over de ditjes en de datjes zoals het blijkbaar hoort.

De koetjes en de kalfjes staan altijd centraal

en vormen de hoofdmoot van ons wederzijds verhaal.

Men is voor niets zo bang als voor "diepere gedachten".

Dat vermijden we angstvallig met al onze krachten.

Tenslotte worden we in een kist gelegd

en hebben elkaar nooit echt iets substantieels gezegd.

 Wij vinden onszelf zo geweldig geslaagd

dat wij overtuigd zijn dat de natuur van ons vraagt

om al dat fraais aan nageslacht door te gaan geven.

Dus kruipen we op elkaar,

maken veel wellustig misbaar 

en ziedaar:we hebben onze genen vermenigvuldigd in nieuw leven!

Dat vervolgens zelf weer aan de slag kan gaan

om een zin te ontdekken in dit kado gekregen bestaan.

Zoals wij,de gulle schenkers,zelf ons hele leven ook hebben gedaan.

                            Visioen

Stel dat de mannetjes en de vrouwtjes zouden stoppen eindeloos met elkaar van bil te gaan,

dan was het met de drukbezette baantjes van God en Magere Hein ook heel snel gedaan!

De gehele medische stand,alsmede het uitvaartbedrijf,

het had allemaal niets meer om het lijf.

Onder de groene zoden kewamen ook geen nieuwe doden,

dominee en pastoor met hun religieuze zaken

hadden al gauw geen kudde meer om goed bang te maken.

Eindelijk rust,eindelijk vrede!

Het gedroomd resultaat van de antinatalistische bede!